Hallo mensen,

Daar zijn we weer.

De afgelopen weken hebben wij niet zo heel veel boeiends gedaan. Vorig weekend zijn we op trip geweest naar BigiPan met aansluitend Surinaams bekendste feestje 'Parbonight'. Vrijdagmiddag om vier uur moesten wij verzamelen bij 't Vat, een restaurant, echter had het net geregent en waren er dus minder beschikbare taxi's. Buiten wachten op de taxi kwam er een assiociale auto voorbij die het blijkbaar erg leuk vond om twee bakra's nat te maken door door een plas te rijden. Hij vond dit zelfs zo leuk dat hij speciaal van de weg ging om door de naast de weg liggende plas heen te rijden. Na meer dan een half uur op de taxi gewacht te hebben konden wij eindelijk door naar 't Vat. Vanuit hier vertrokken twee busjes richting Nickerie. Onderweg naar Nickerie zijn wij nog een aantal keer gestopt om foto's te maken of omdat er weer is iemand moest plassen. Om in Nickerie te komen rij je eerst door vier provincies heen, namelijk Wanica, Saramacca, Coronie en uiteindelijk Nickerie. In Coronie en Nickerie wordt veel rijs verbouwd, dit is dan ook wel te zien aan de grote rijstvelden langs de weg.

Eenmaal aangekomen bij de bootopstap plaats in Nickerie was het ook al bijna negen uur. We moesten hier allemaal de boot in en zouden onderweg naar BigiPan op zoek gaan naar kaaimannen. Eenmaal onderweg moest de boot over een sleephelling getrokken worden dus moest iedereen de boot weer uit en deze slepen. Over de sleephelling kwamen we al snel een grote kaaiman tegen, echter durfde de jongen die de boot bestuurde deze niet zelf te vangen en vaarde we terug naar de sleephelling voor backup van de andere boten. Uiteindelijk was de grote kaaiman allang weg, maar hebben we er nog veel meer gespot en lukte het onze boot niet om er eentje te vangen. Een andere boot had wel geluk en had twee kaaimannen gevangen. Na een zeker drie uur durende boottocht waren we eindelijk aangekomen op onze lodge op BigiPan. Nadat iedereen zijn hangmat had uitgekozen waar hij in wilde slapen kregen we nog ons avondeten. Na het eten is er nog menig kaartspel gespeeld, maar was het toch ook al snel tijd om te aan slapen. Doordat iemand het nodig vond om de zonsopgang te zien, werd iedereen rond zes uur wakker getoeterd door een wekker. In de ochtend stond op de planning om vogels te gaan spotten en een modderbad te nemen. Zo gezegd, zo gedaan.

Rond een uur of twaalf zijn we weer terug gevaren naar het vaste land en met de bus verder gereden naar onze volgende verblijfsplaats in Nickerie zelf. Hier was het de bedoeling dat we allemaal in kleine tentjes zouden slapen, maar dit was niet het geval aangezien er veels te weinig tentjes waren. Als andere optie was er of in een hangmat te slapen of te slapen in een klaslokaal met airco. Nou jullie weten vast wel welke keuze wij hebben gemaakt. Aan het eind van de middag zijn wij naar de Zeedijk gefiets, dit is een dijk aangelegd door de Nederlanders om ervoor te zorgen dat de rivier niet overstroomd. Onderweg was de zonsondergang al mooi te zien, maar toen we aankwamen werd het al erg snel bewolkt en zijn we dus maar met zijn allen in het café aan de overkant gaan zitten. Hier kwamen ook de andere mensen aan die pas op zaterdag zouden komen. Nadat we terug waren gefiets vanaf de zeeduik kregen we eten en konden we kiezen hoelaat we naar Parbonight gingen. Aangezien het op loop en fietsafstand lag kon je zelf bepalen wanneer je ging en hoelaat je terug kwam.

Eenmaal aangekomen op het ParboNight festival zagen we meteen iets wat wij erg leuk vonden, namelijk het sparen van radlerblikjes waarmee je dingen kon krijgen. Met 24 blikjes zou je een hangmat krijgen en bij 14 had je een stoel kunnen krijgen. Deze waren natuurlijk al veel sneller op dan dat wij de blikjes radler genuttigd hadden. Gelukkig waren er ook andere dingen te verkrijgen en zijn we uiteindelijk met de buit van 3 emmers, twee petjes, een handdoek en een paraplu naar huis gegaan. Ook kon het niet gelaten worden om met de emmers over ons hoofd door te feesten en om de paraplu heen te dansen.

Na een kort nachtje slapen in een lokaal in de airco zijn we ons nog even wezen opfrissen in het dichtbijgelegen zwembad en zijn we vervolgens weer terug naar Paramaribo gereden.

Dinsdag is Eileen naar de huisarts geweest, omdat zij een oorontsteking dacht te hebben en raak was het. Met een recept voor oordruppels die dan weer gehaald moesten worden bij een apotheek in de stad. Na het fietsen naar de apotheek van het ziekenhuis bleken ze de oordruppels niet te hebben. Na het uiteindelijk bellen van zo'n 5 apotheken op woensdag, was er eindelijk een die het had. Zaterdag is ze weer terug geweest naar de huisarts want het bleek toch nog niet over te zijn. Eindelijk aan de antibiotica, die overigens maar 3 srd was, gaat het nu dan wel wat beter gelukkig.

Op stage zijn we ook eindelijk begonnen aan onze projecten, maar liepen we al snel tegen het probleem dat er maar één apparaat is en toch echt twee projecten. Afgelopen week heeft Marten dus gewerkt aan een andere methode om Vitamine C te meten en heeft Eileen op de HPLC haar methode geoptimaliseerd.

Aankomende week zijn wij dinsdag vrij, omdat dit een nationale feestdag is. Wat natuurlijk goed uitkomt aangezien Marten dan jarig is. Aankomend weekend zulen wij meegaan doen met een expeditie. Wat heel heftig klinkt, maar eigenlijk neerkomt op waarschijnlijk veel drankspelletjes en slapen in een hangmat. Hiervan zullen jullie natuurlijk alle sappige verhalen van horen.