Hallo vriendjes en vriendinnetjes!

We komen er weer aan! We hebben weer een update over het zweet op onze ondertussen net iets minder blanke ruggetjes. Het weer bericht is nog steeds ontiegelijk warm en soms daarbij ook heel benauwd. Zo’n 34 graden met een gevoelstemperatuur van 38 graden. Wie wil dat nou niet.

Voor zover wij weten is de laatste update die wij hebben gegeven dat Eileen een oorontsteking had en we op expeditie zouden gaan. Beide zijn ondertussen achter de rug. We beginnen ons avontuur op 9 oktober. Marten is 10 oktober jarig en dat hebben wij ook gevierd met avondmaal op de kosten van familie Schapendonk (dank daarvoor) en een nacht in een hotel waar wij eindelijk een goed bed hadden en hebben genoten van de rust van 0 huisgenoten om je heen (donatie van de lieftallige SE van ’t Zelfde). De dag daarna was het dan echt zover. Hij kon er niet aan ontkomen. De tijd tikt door, net als de kunstheup die al besteld is voor Marten. 22 jaar, wat een leeftijd. In Suriname is iedereen 10 oktober vrij. Helaas niet om Marten een knalfuif te geven, maar omdat het de dag van de marrons was. Op deze dag vieren de marrons het einde van de strijd tegen de Nederlanders. In de palmentuin was veel eten, muziek en dans. Wel waren er ook speeches in het sranan (konden wij dus niet verstaan) waar wel af en toe het woord Bakra (blanke nederlander) te horen was. Omdat wij toen ook de hele tijd aangekeken werden tijdens de speeches zijn wij maar iets verder op bij een aantal mensen die aan het dansen waren gaan kijken. Daarna zijn wij met het gehele huis en vluchteling Matthijs gaan eten bij Zus en Zo.

Wij verplaatsen ons naar 13 oktober. Deze dag hadden wij met het huis een partybus afgehuurd om te vieren dat Arda (en Cem) ons zouden verlaten. De bus was misschien toch net iets te vol maar achteraf was het een leuke avond totdat Eileen zich misselijk ging voelen en wij dus relatief vroeg naar huis gingen.

De dag daarna was het zo ver. De dag waar ieder op gewacht had. Eileen voelde zich ondertussen veel beter dan de avond daarvoor. De expeditie kon beginnen. Deze expeditie was een soort schoolkamp idee waar wij spelletjes speelden in teams om punten te verdienen. Dit vond plaats op een resort met een mooi zwembad, overkapping en een ruime keuken. Hier hebben wij voor zon 50 man hangmatten opgehangen. De dag stond dus in het teken van spelletjes waar Eileen haar team 4^e was geworden en het team van Marten 3^e. Net niet genoeg om de dag erna de finale te spelen. Die avond zelf was een feest met iedereen die mee was, wat snel veranderde in een poolparty. Op een toch degelijke tijd van 2 uur lag iedereen netjes in bed. Eileen heeft die avond amper gedronken omdat ze zich nog niet helemaal geweldig voelde en toch flashbacks kreeg als ze ging drinken. De dag daarna was de finale en was het weer tijd om naar huis te gaan. Die avond sliepen wij best vroeg om de volgende dag weer fit op stage te zijn.

Na een lange week stage (toch een dag minder werk omdat het divali was) hadden wij zin om het zwembad in te gaan, maar helaas was de pomp stuk wat ervoor zorgde dat het zwembad eruitzag als ochtendurine (dit is geen grap, het was echt zo geel). Nadat het zwembad leeg was kwam onze huisbaas met borstels, schoonmaakmiddel, eten en een fles borgoe. Wij hebben het zwembad zo goed mogelijk schoongemaakt zodat wij zo snel mogelijk weer kunnen zwemmen. De beloning van de fles borgoe en de bami smaakte naar meer dus gingen wij nog wat drinken in de stad.

Zoals jullie kunnen lezen doen wij doordeweeks niet echt veel omdat wij hard bezig zijn met onze opdracht. In de weekenden doen wij ons best om zo veel mogelijk leuke dingen te doen en voor komend weekend staat de trip naar Brownsberg en Stoneiland op het programma. Dit is een berg waar we opklimmen. Watervallen gaan bezoeken om vervolgens te relaxen in een stuwmeer. Wij hebben er al zin in.

Dit was het dan alweer, Tot de volgende keer maar weer.