marteneileensuriname.reismee.nl

Blanke Marie?

Hier is het dan weer. Het moment waar jullie natuurlijk allemaal op zitten te wachten. Een nieuwe blog.

Wat wij in de vorige blog vergeten waren te vermelden was dat wij 5 november nog naar de indofair zijn geweest. Dit evenement wordt jaarlijks gehouden om de migratie van Indonesiërs (voornamelijk Javanen) naar Suriname te vieren. Hierbij waren er veel etenstentjes en wat kraampjes met kleding en prullaria. Ook was er ’s avonds nog een voorstelling van verschillende scholen met dans, muziek en demonstraties van de vechtsporten.

Door de weeks zijn wij nog steeds bezig met stage en nu krijgen wij het idee dat we stappen beginnen te maken in het project. Het gaat beter dan de weken hiervoor en dit is natuurlijk fijn voor ons.

De vrijdag na de indofair (10 november) zijn wij met wat huisgenoten naar de Float-in geweest. Dit was in een zwembad en hier werd ’s avonds op een groot scherm een film laten zien. Dat dachten wij tenminste. Het zwembad was er zeker maar het grote scherm bleek gewoon een laken te zijn die werd opgehangen. Wel kregen wij een overheerlijke kaaiman hamburger! De film die werd gedraaid was 47 meters down. Deze film was niet heel spectaculair maar viel binnen het thema water. We hadden toch meer op finding dory gehoopt maar je kan niet alles hebben.

Gedurende de week hadden we al vernomen dat Nick en Simon in Suriname waren voor de opnames van hun nieuwe tv programma (en om stiekem bekender te worden hier). Ze gaven dan ook een gratis concert bij ’t Vat en hier zijn wij naar toe geweest. Eileen had haar pretpet helaas thuis laten liggen dus die had er niet zo veel zin in en is dan ook vroeg naar huis gegaan. Marten vond het wel gezellig dus die is wel gebleven. Nick en Simon zongen liedjes samen met plaatselijke bekende artiesten die wij dan totaal niet kende, maar het zorgde wel voor een speciale vibe. Aangezien Marten later thuis kwam heeft hij heerlijk uitgeslapen terwijl Eileenin haar eentje naar fort Zeelandia ging voor de tour die daar werd gegeven. Vervolgens is ze bij ’t Vat nog Max Verstappen gaan kijken.

In Suriname is Marten andere stagiaires tegengekomen die basketballen en hij is dus Maandag met hun naar een training gegaan. Aangezien hij al bijna zon 1,5 jaar amper tot niet heeft gesport heeft hij de halve week nog spierpijn gehad maar hij wil dit wel blijven doen en het was ook zeer gezellig.

Afgelopen weekend zijn wij naar Blanche Marie geweest. Dit is een waterval die helemaal in het binnenland ligt. De reis met de bus was 8 uur heen en we vertrokken ook ’s avonds om de nacht door te rijden. Dit kwam door de kwaliteit van de wegen in Suriname. Dit zijn vooral als je naar het binnenland gaat zandwegen met hobbels en kuilen waardoor je niet lekker door kan rijden. Wel kan je een beetje genieten van het uitzicht. Links en rechts jungle en groen, voor en achter de bus lang uitgestrekte zandwegen. De begroeien dicht bij de weg was dan ook rood/bruin van al het opgestoven zand. Ook was de lucht heel helder en omdat er in de buurt geen lichtvervuiling is, is het ook prachtig om sterren te kijken. Met wat rust en toiletpauzes ondertussen kwamen we ’s ochtends aan bij de watervallen. Hier zijn we rondgelopen en hebben wij onder de watervallen gestaan. Omdat het nog net droge seizoen is, is dit mogelijk. Volgende maand is dat waarschijnlijk niet meer mogelijk en zelfs gevaarlijk door de hogere waterstand en hardere stromingen. Die avond zijn wij redelijk op tijd naar bed gegaan aangezien wij in de bus amper hebben kunnen slapen. De dag daarna zijn wij naar Apoera vertrokken met de bus. Dit is een dorpje dat grenst aan de rivier waar aan de overkant Guyana ligt. We hebben maar van een afstandje gezwaaid. Hier vlakbij is een haven waarvan uit er vracht en goederen (vooral boomstammen) richting Nickerie gaan. Vroeger werd dit nog gedaan met de trein en er was bij Apoera dan ook een werkend treinstation dat nog door de Nederlanders was gebouwd. Nu is het al jarenlang niet meer in gebruik en hier zijn wij een kijkje gaan nemen. Het was helemaal verlaten en er stonden alleen nog wat oude locomotieven waar veel al uit was gesloopt. Er komen zo te zien wel vaker mensen die kant op voor het treinstation, getuige de blikjes bier en graffiti aan de muren. Het was een mooi oud gebouw maar ondertussen ook wel een beetje eng aangezien het helemaal was overwoekerd door de natuur en doordat het nu was ingenomen door vleermuizen en bijen. Nadat wij hier foto’s hebben gemaakt zijn wij weer teruggegaan naar het kamp en hebben wij gegeten en weer onder de waterval gestaan. We hebben nog sterren gekeken en een kampvuur gemaakt en gaan slapen. De weg terug was weer precies even lang. Dit was een stuk minder leuk aangezien iedereen al moe was van de trip en omdat we gidsen hebben die af en toen opeens beginnen te schreeuwen. Hierdoor was slapen geen succes.

De avond dat we terugkwamen (rond half 10) was het al laat toen we wilden gaan slapen. Toen we net in bed lagen hoorden wij opeens een knal. Wat volgde waren enorm veel mensen die op straat stonden. Later kregen wij te horen wat er gebeurd was. Hieronder is een link met het rapport van de politie. Het stuk vanaf dat de auto tegen de schutting was gereden was schuin tegenover ons huis.

http://www.politie.sr/voorbereide-roofoverval-kost-een-rover-het-leven/

Afgelopen maandag kwamen onze stagebegeleiders op bezoek en hebben wij gesproken over onze beoordeling en over hoe de stand van zaken is. Die avond hebben wij nog een drankje met ze gedronken en gepraat over onze ervaringen hier in Suriname in een wat luchtigere sfeer. Hier zijn wij ook uitgenodigd voor een college dat ze hebben gegeven op dinsdag waar wij ook heen zijn gegaan.

Morgen komen de ouders van Eileen aan (helaas zonder Mikus) in Suriname. Voor de mensen die niet weten wie of wat Mikus is. Mikus is Eileen haar kat (1 van de 2) die ze toch wel een beetje mist. De komende weken zullen wij dus veel met hun gaan doen en de stad laten zien.

Reacties

Reacties

Ben

Mooie belevenissen weer. Te veel om te doen als wij over een maandje langs komen. Een selectie is nodig, waar we maar op jullie adviezen en ervaringen af zullen gaan. Veel plezier komende weken met Jan en Carmen.

Elly Schapendonk

Wat leuk dat BB Marten. dat is idd even geleden. Mooie tocht weer en leuk beschreven. wat vind jullie stagebegeleiding van jullie stage?
Fijn dat het zo goed met jullie gaat in dat verre toch wel vreemde land.
Heel veel plezier met Jan en Carmen. Een fijne Sint maar voor die tijd spreken we elkaar wel.

xxx mama

Jacqueline van Langeveld

Leuk verhaal en prachtige foto's! Veel plezier de komende weken met Jan en Carmen en lekker genieten van de dingen die uit Nederland worden meegenomen ?
Ik kijk weer uit naar jullie nieuwe belevenissen. Groetjes ?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!